Bir tarih kitabı sunmuyorum sözlere. İstedim ki nefes aldığım bu şehrin manevi atmosferini birlikte tadalım.
“Ben bir ışığım, tarihime aşığım” ve “Tarihini unutma, unutturma” sloganlarıyla çıktığım bu yolda,
bir de baktım ki şehrimin sokakları, köprüleri, camileri, kaleleri ve daha birçok tarih kokan mekânları şahit olmuş
kalemime. Ben de acizane kalemimi tekmile, kâğıdımı talime hazır ettim, yüreğim de kolayca teslim oldu bu serüvene..
Sonra ne mi oldu?

Yazdım da yazdım…
Neyi mi?
Gönül hanemi aralayan, kelimelerimi sıralayan, yanlış bilineni karalayan, umutları yitirip karanlıkta
savrulan yüreğime umut olan, yazın yakıcı sıcağında kavrulan, bir şair edasıyla kalemime dökülen, nazarımda
Türkiye’ye hervele olan güzel memleketim Adana’yı yazdım.
Bende naz bırakan, şiirlerime sığdıramadığım bu tarih kokan şehrin, şairlerde söz bırakması, yüreklerde nice iz bırakması ümidiyle…
İyi okumalar.

Esra GÜL
2024
ADANA