Dünya medeniyetinin beşiği Anadolu’nun, Türklere yurt oluşunda ve İslamlaşmasında en büyük katkı, ordu zaferlerinden ziyade düşünce insanlarının gayretinden gelmiştir. Zaferler ve fetihler silahla kazanılır lakin baki olması gönüllerin fethi ile mümkündür.
1071 Malazgirt Zaferi ile perçinlenen Anadolu’nun Türk yurdu oluşunda Horasandan gelen erenlerin büyük katkısı olmuştur.
Hoca Ahmed Yesevi’nin öğrencileri; Hacı Bektaş-ı Veli, Ahi Evran-ı Veli, Şeyh Edebali, Tapduk Emre ve Yunus Emre Anadolu’da Kırşehir ve çevresine yerleşmiştir. Hizmetleri buradan yayılmaya başlar.
Türkiye’nin pek çok yerinde yaşadığı iddia edilen Yunus Emre; Anadolu’yu, Mezopotamya’yı, Balkanları, Kafkasları bir eren olarak dolaşmıştır ama baba yurdu, ebedi istirahatgâhı olarak Kırşehir’in Ulupınar köyünde bulunan Ziyarettepe’yi seçmiştir. Selçuklu döneminde ismi Sarıköy olan bu yerleşim yeri zamanla Sulh Hanı, Suluhanlı olarak anılmış; cumhuriyet döneminde Ulupınar olarak adlandırılmıştır. Yunus Emre’nin hâlleştiği, ilminden ve dergâhından feyz aldığı hocaları bu mekanın bir günlük yürüyüş mesafesinde bulunan Hacı Bektaş-ı Veli, Tapduk Emre gibi mürşitler olmuştur.
Halk arasında yaşatılan menkıbe ve hikâyelerde Yunus’un burada yaşadığı iddialarını desteklemektedir.
Biz bu eserde Yunus Emre’nin manevi şahsiyeti ve sevgi felsefesini anlatmaya çalışırken aynı zamanda dünya edebiyatına, felsefesine, sosyolojisine yaptığı katkıyı onun din anlayışı perspektifinden anlatmaya çalıştık. Kırşehir’de filizlenen bir gönül çınarının dünyaya dalga dalga yayılan muhabbetini dile getirmeyi amaç edindik. Aynı dönemde yaşayan Âşık Paşa’ya da ayrı bir pencere açtık.
Sen doğruları savunma iradeni ortaya koymazsan; başkalarının iddialarını kabul etmeye mahkum olursun…