“En zor olan şey başlamak!” Başlayabilmek. Yeniden, yine yeniden… Gençlik yılları hep hayatın hayal kucağında büyür. Genç, hayal kurdukça yaşar. Hayaller, insanı “başlamaya” götürür, “başlamak, başarmaya!” Bu yolda en büyük engel ümitsizliktir. Siz düştüğünüzde değil ümidinizi kaybettiğinizde yenilirsiniz. O halde sımsıkı sarılacağız ümide. Hata yapacağız elbette. Her hata, her yanlış, bizi bir adım daha yaklaştıracak doğruya. Hayatta beyaz sayfalar açmaktan korkmayın. Korkularınızla yüzleşmeyi deneyin. Bir kerecik deneyin bunu. Çaresizlik, kendi ellerimizle beynimizde açtığımız derin ve karanlık bir kuyudur. Bu kuyuda, bile isteye korkularımızda boğulup gitmek var; nerde hata ettiğimizi görüp, hatalarımızdan dersler çıkarıp yeniden başlamak var! Değmez mi, hayallerimizi gerçekleştirmek için, değmez mi? Geleceğimizi inşa etmek için, değmez mi biraz sıkıntı çekmek… Günler geçmiyor mu, çalışmasak da zaman akıp gitmiyor mu? O halde, yarınları kurtarmak için bugünlere kıyılmaz mı? İşte bütün bunları düşünüp yeniden başlamak! Hadi başlayalım o zaman!