*Krizler İkliminde Kadran*

“Neden olmasın sanki, kendimize daima yaşanacak iklim yaratmaktan başka ne yaparız? Hâl denen keskin bıçak sırtında oturamayacağımıza göre…”
_Saatleri Ayarlama Enstitüsü_

Varlığa ait her nesne ve olgunun iki farklı iklimi olur her zaman; olması gereken hâli ve dönüştüğü hâli… Günümüzde ise her yanda kriz iklimleri dolaşmakta. Yuvamız olan Dünya başta olmak üzere, duygular, ahlaki değerler, tabiatın her zerresi, Türkçemiz, sosyolojimiz ve psikolojilerimiz ve daha pek çok şey krizler içinde karmaşıklığa düşmüş durumda. Olması gereken hâlimizden, olmaması gerektiği kadar uzağız. Dünyamız, her atomuyla bize uyarı veriyor, biz her hücremizle yok sayıyor, göz yumuyoruz.

Tarihe baktığımız zaman gördüğümüz şeyler, o zamanın sosyo-kültürel açısından değerlendirilmeli dendi bütün hayatımız boyunca. O yüzden yapılan katliamları, barbarlıkları, işgal ve sömürüleri o günün dinamikleri içinde inceledik hep. Peki, günümüzün dinamikleri nedir? Çağdaş, uygar, medeni 21. yüzyıl dünyasının sosyo-kültürel durumu nasıl? Yarım yüzyıldır Holocost’u lanetleyen dünya, bugün pek âlâ görmüyor, duymuyor, konuşmuyor.

Ölen on binlerce insan, binden fazlası çocuk. Yaşayanlar da ya bir uzvunu yahut ailesinden bir çoğunu kaybetmiş. Evsiz, yurtsuz, işgal altında, hastaneleri bombalanarak, sivil yerleşim kampları havaya uçurularak ya da uçurulma korkusuyla yaşayan bir ülke dolusu insan. Dünün mağdurları, bugünün namussuz canavarları olarak çıkıyor karşımıza.

Ancak doğru sorular, doğru cevaplara ulaştırabilir bizleri. Cevaplar ise problemleri çözmenin en önemli adımı. Bu sayımızı okumadan önce ve okuduktan sonra kendimize sormamız gereken bir soru var sevgili okur; biz bu krizler iklimlerinin ortasında, olduğumuz gibi kalabildik mi veya olduğumuz yere uyum sağlayabiliyor muyuz? Ya da kısaca sevgili okur, doğuştan taşıdığımız insanlık duygumuzdan ne kadarı kaldı içimizde?