İnsanın bu dünya da ki en büyük eksikliği “Kendini bilmemesi” ve “insanı tanımıyor” olmasıdır.
Hayatı, hatalı öğrenen her bireyin yaşadığı gibi bize de hatalı öğretilen şekilde yaşadık, yaşıyoruz.
Yaşamayı; “Doğ, büyü, yaşa ve öl.” eylemlerden ibaret saydık, sayıyoruz.
Bu mudur doğru olan yaşam biçimi? Yoksa içine düşmüş olduğumuz kör kuyulardan irademizle çıkmayı beceremediğimiz gibi çocuklarımızı da kendi ellerimizle bu karanlık kuyulara mı itiyoruz?
Düşünmeden ve sorgulamadan, şuursuzca nasıl
yaşanacağını gösterdiğimiz ancak nasıl insan olunacağını öğretemediğimiz, okula göndererek “Öğreniyor ve biliyor.” diyerek kendimizi kandırdığımız ama aslında zalimliğe ve cahilliğe mahkum ettiğimiz geleceğimizi…