DEDEM
Leylam diyerekten severdin beni,
Sensizlik ölümden beter, be dedem!
Her toplumda daim överdin beni,
Hasretin burnumda tüter, be dedem!

Ne yapsam da mutlu görünemiyom,
Çileden kurtulup arınamıyom,
Her nereye gitsem barınamıyom,
Zalimler “yem” deyip yutar, be dedem!

Ağlamadık günüm yok, yastayım yasta,
Gardaşlara dargın, küsteyim küste,
Düştüm yataklara, hastayım hasta,
Umudum tükenir, biter, be dedem!

Kimisi eşşektir, kimisi sığır,
İyilik etmenin cezası ağır,
Al beni de götür, yanına çağır,
Ekmeğimi yiyen satar, be dedem!

Balkaya der: “Hasretinle yanarım,
Yıllar yılı senin ismin anarım,
İmkansız olsa da gelir sanarım,
Daha çok bekletme, yeter, be dedem!”