Açıklama
“Duyuyorsun biliyorum. Biraz sohbet edelim. Evet, korkuyorlar sizden. Yaşarken kimseye zarar vermemiş insanların ölülerinden korkuyorlar. Belli mi olur kalkarsınız bir anda. Hayır, gülmeye ihtiyacım var. Biraz olsun şaka yapabildiğimi bilmeni isterim.
Tekrar yanındayım işte. Neler yapmışsın sen öyle? Bu kadar planı yaptın da ne oldu?”
Evet, hayali gerçek olmuştu. “Artık kitap satan her yerde olmuyor deyip yaktığım binlerce kâğıdın zaferini görebiliriz. Bu senin sayende oldu. Gitmeseydin keşke. İmzalı bir kitabı hak etmiştin oysa.” Gülümsedi.
Yüzündeki kaslar alışık olmadığı bu hale bürünürken zorlandı. Çantasından çıkardığı kitapları mezar taşının yanına bıraktı. “Sen çoktan okumuşsun bunları ama olsun. Yanında dursun istedim. İmzaladım da.” Cebinden çıkardığı mektubu tek zarfa sığdıramayışının sebebini anlattı. “Çok yazdım,” dedi. “Aklıma ne gelirse yazdım. Sana okumaya geldim bu mektubu. Sesim güzel değil biliyorum ama
katlanabilirsen hızlıca bitireceğim sayfaları.
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.